Yorgun düşmüştü adalet.
Kolay değildi elbet,
Kainat 6 günde kuruldu kurulmasına,
Ama ilk önce adalet kuruldu.
Ve bir gün bile adalet hakim olmadı yeryüzüne.
Adaletsizlikde kurulmuştu, kendi çabalarıyla.
Nasıl bir insan kötü ile iyiyi besleyebiliyorsa bedeninde,
Adalette adaletsizliği beslemiş,
Taki bugüne kadar.
Adaletin ne tam yoksun nede tam hakim olduğu varoluş zaman dilimi sıkmıştı artık.
Uzayın boşluğunda oturup,
Meteordan cigarasını sarıp, (en ucuzu bu)
Güneşle yaktıktan sonra,
Bir fincan kahveyi boşluğa döküp pipetle içmeye başladı.
Ve evrene seslendi : Yiyin birbirinizi amk.
Çok geçmeden adaletsizlikde geldi.
Elinde bir bisküvi,
Adaletin kahvesine batırdı. (Kendi kahvesi olmasına rağmen)
Ve o da seslendi : Sikerim böyle adaleti.
Bir boşluk oluştu.
Kafası karıştı insanların, hayvanların ve kainatın.
Neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmeksizin yaşıyorlar artık.
Ölümün bile aklı karıştı,
Kaldırım taşının canını almakla geçirdi bir kışı.
Ve aldıda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder