Ay-Bank-Tren

Öyle çok bekledim ki seni,
Öyle çok düşündüm ki,
Sonra ne oldu bilmiyorum.
Bir ara evlenmişim ama hala bekliyorum.
Bir ara çocuk bile yapmışım,
Hangi ara olduğunu bilmiyorum,
Derken bir ara aynaya baktım ki,
Ben ben değil başkası olmuşum.
Ama hala bekliyorum.
Evet bekliyorum,
Bekliyorum ama neyi beklediğimi hatırlamıyorum artık.
Yanağındaki çukuru anımsıyorum, yüzünü anımsayamasamda.
Ama artık gidiyorum,
Resmine bakarken bile anımsayamadığım bir devrandayım artık.
Resmini de bıraktım gidiyorum.

(Tren Ay'dan ayrılıp evrenin merkezine doğru kornasını çalarak kayboldu)