Atilla ilhan-ı yad

Kimsesiz bahçelerde dolaştığı belli yapayalnız.

Biz yalnızlıktan doğduk  
Bir kaç litre kan            
Bir hayli kemik            
Epeyce korku            

Sanki bir tesbih koptu tane tane savrulduk.

Elimi tutuyorlar ayağımı
Yetişemiyorum ardından

Sokaklar kuşatılmış.

Düşersen ölürsün.

Kan tutar / tutan ölür.
Göz görür / gören ölür.
Ses gelir / duyan ölür.
Koşan ölür.
Duran ölür.
Yapan ölür.
Ölen ölür.

Dağılmış gaz dumanı.
Işık içinde yüzüyor bedenler.
Neresinden baksan              
Gözlerin kamaşır.              

Oysa ben akşam olmuşum.            
Yapraklarım dökülüyor, usul usul.

Ben yalnızlıkta doğmuşum.

Bir kaç litre kan.  
Bir hayli kemik.  
Epeyce korku.