Devrimci

Herkes gidiyor.
Ölenler de yaşayanlar da
Kimi kahpe bir kurşunla
Kimi taşla sopayla
Kimi de boğazında iple
İnsanlar sürekli ölüyor, genç yaşlı.
Öyle ki
O kadar çok ölmüştük ki bitmiyorduk.
Ben ölüyordum
Bir başka ben geliyor o da ölüyor
Sonra bir başka ben
Hiç bitmedik
Taki yer kandan gözükmeyene dek.
Bir şey istemiştik sadece
Gülen, tok, sıcak insanlarla dolsun hayat.
İnsanlar tutuklanıyordu
İnsanlar durmadan bir yerlere tıkılıyordu
Dövülüyor, sövülüyor, işkenceden geçiriliyordu
İnsanlar katlediliyordu
Bütün demokrat devrimci
Bütün insanlar hayatın bir tarafında yok ediliyorlardı
Bu yoldan dönenlerde oldu
Mum gibi sönenler de
Yar göğsüne baş koymadan ölenler de
Nice büyük insanlar düştü yere kan içinde
Ellerinde özgürlüğü, ekmeği, sevgiyi taşırken büyüyemeden öldüler
Nice anaların
Nice evlatların yüreği yandı
Masa başında kimse bir şey hissetmez
Masalar duyguları emer
Nasıl tok açı bilmezse
Gülen de ağlayanı bilmez
Emirler yağdırmak zor değil
Umut dolu bedenler toplamak zordur yerden
Öldü o umutlar ama bilin ki boşa ölmedi
Şimdi eğer o umutlar o canlar yanmasaydı
Belki hala tüp kuyruğunda olacaktın

Sen seni zora sokuyorsun
Sen bizi zora sokuyorsun
Oysa ki
Sen cahil kalma diye onca insan toplandı yerden.