31 Aralık 2015 Perşembe

Yalnız ölmek çok koyuyor be adama.

Sabahları güzelleştirelim!
Gün doğmadan,
Veya doğarken!
Gölgesiz güneş altında!

Bir tavşan niyetine yazılmış gibi hayallerimiz.
Bir sakız falına,
Bir sokak duvarına.

Böbrek taşını taş yutmadan oluştuğuna inandığımız gibi!

Bizi de seven olacak mı
Kendini cama vuran sinek gibi
Belki delice
Belki alışkanlıkla

Yalnız ölmek çok koyuyor be adama.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder